Een ontwikkelingsstoornis verwijst naar psychische of neurologische stoornissen die ontstaan tijdens de ontwikkeling van een kind, meestal al merkbaar in de kindertijd. Het heeft invloed op hoe een kind leert, zich sociaal ontwikkelt, communiceert en/of zijn gedrag reguleert. Kinderen met een ontwikkelingsstoornis verwerken informatie op een andere manier dan kinderen zonder een ontwikkelingsstoornis. Bij een ontwikkelingsstoornis kun je denken aan onder andere, een autismespectrumstoornis (ASS) en ADHD.

Bij kinderen met autisme filtert het brein prikkels minder goed (o.a. geluid, licht, aanraking). Alles kan even sterk binnenkomen. Ze zien vaak details beter dan het grote geheel en kunnen zij moeite hebben om automatische signalen te lezen (gezichtsuitdrukking, toon van stem). Daarbij houdt hun brein van voorspelbaarheid en vaste patronen zodat er meer rust wordt ervaren in hun hoofd.

Voor kinderen met autisme kan het nog wel eens wat tijd kosten om (nieuwe) informatie op te slaan of te schakelen van bijvoorbeeld de ene situatie naar de andere. Als er te veel (onduidelijke) informatie binnenkomt en het kind te weinig tijd krijgt om deze te verwerken, dan kan er een vol hoofd ontstaan en kunnen kinderen zich gespannen voelen of angstig. En soms kan dit leiden tot ontploffingsgevaar.

In dit onderstaand overzicht staat beschreven wat de belangrijkste kenmerken zijn én wat dit kan betekenen voor het dagritme en waar dagritmekaarten vaak steunend in kunnen zijn.